Rudolf


Rudolf werd vel over been gevonden door collega’s uit Geraardsbergen. Met zijn 2.8kg verhuisde hij begin December 2020 naar ons toe. Met de allergrootste voorzichtigheid werd hij kort na aankomst gecastreerd, want die hormonen speelden zowel hem als de andere opvangers parten. Gedurende de eerste weken deed Rudolf niet veel meer dan eten en slapen. Hij kampeerde in een mandje, waardoor hij de nickname “slakje” kreeg.
Maar hoe goed Rudolf ook at, hij kwam amper bij. En de kracht in zijn achterpootjes keerde ook niet volledig terug. Gelukkig kan ik op zo’n moment rekenen op mijn buikgevoel en onze top-dierenartsen. Oom Tom zocht verder en vond de oorzaak: een recente toxoplasmose besmetting. En ja hoor. Begin Febuari 2021 zagen we Rudolf voorzichtig uit zijn slakkenhuisje komen en fier op zijn pootjes staan.

Ondertussen ligt Rudolf telkens op een ander plekje. Hij loopt rond, en speelt zelfs. Het volgende kwaaltje stak in April 2021 de kop op: een huid die maar niet wilde genezen na zijn controle bloedname. We hopen dit oudje nog sterk genoeg te krijgen voor een adoptie, maar of dat een haalbare wens is zal de tijd moeten uitwijzen.