Dag Mijnheer Beer!

Wauw … wij voelen ons alsof we met onze vzw-poep in de goei boter gevallen zijn…want na de adoptie van Thor en Tobias en de reservatie van Bruno, kreeg gisteren ook Beer een eigen plekje! (en er loopt nog een aanvraag voor Noah!).

Mijnheer Beer is een reuze-zachtaardig mannetje, maar eentje dat zichzelf had willen wegcijferen telkens als hij het idee kreeg dat hij het niet waard was om bij ons te wonen. Nu is dat met zijn 8,5kg best lastig, en dus zochten wij voor hem een thuisje waar ze dit gevoel zouden begrijpen. Mensen die het niet erg vinden dat Beer zich af en toe terugtrekt, vooral als het druk wordt in huis, en die hem sussen als hij weer eens schrikt van geruzie op de tv. Het was een zoektocht van meerdere bezoekjes en teleurgestelde kandidaten, maar we hebben met zijn adoptanten echt een superkoppel getroffen. Lief, zachtaardig, rustig en begripvol. Eigenlijk zijn ze hier helemaal niet zo lang geweest, het was meteen duidelijk: dit was dé match.

En of het loont dat we zo kieskeurig zijn? Oordeel zelf maar! Beer heeft zich welgeteld 5 minuutjes teruggetrokken, waarna hij zich het meest knusse plekje in de zetel uitzocht, om zich dan nog even later bovenop zijn nieuwe mams te leggen.

Dan Mijnheer Beer! Ik mis je lieve oogjes en je knedende pootjes nu al, maar wat ben ik je nieuwe mams en paps dankbaar! Je zit hier goed liefie, dat beloof ik, deze mensen laten jou niét zomaar achter! Geniet nu maar, lieve schat, want je hebt wat in te halen.