Vandaag was het dan éin-de-lijk zo ver!

De dag waar zowel Melanie als haar adoptant zo naar hebben uitgekeken: verhuis-tijd!

Alle papieren waren in orde, alles was besproken. De andere opvangertjes kregen een krabplank cadeau en wij knuffelden Melanie nog een laatste keer extra stevig. Maar toen we wat spulletjes wilden inpakken voor Melanie, stonden we toch even te kijken. Bij elke adoptie proberen we iets mee te geven waar een geur in hangt die ze kennen, of waar ze extra graag mee spelen of knuffelen. Maar Melanie was helemaal niet zo dol op die groep, en spelen? Tja haar favoriete speelgoed heeft zij altijd bij zich: dat is haar staart!

We besloten die dan maar mee te geven 😉 Samen met een stevige portie dapperheid en liefde. En zo vertrok ze, onze gekke meid