Fonzie
Rustig aan, rustig aan … ik vrees dat we nu toch echt moeten toegeven dat we daar niet goed in zijn
Deze knapperd werd enkele weken geleden bij onze Little Jungle vzw kattenopvang collega’s aangemeld met een dikke kaak. Zij zaten op dat moment wat in de knoop met opvangplaats, en vroegen of wij het zagen zitten hem hier te laten binnenkomen. Wij hadden op dat moment wel ruimte, dus zegden toe onder ons motto “samen sterk” Na opnieuw een slopende vangactie door de melders kwam Fonzie donderdagavond bij ons toe. Dat kwam goed uit, want zo kon hij met Zuza en de kids mee naar de dierenarts voor een eerste check-up.
Die dikke kaak … bleek volledig van hem te zijn š«¢ En tot niemand’s verbazing kleurde zijn FIV test in sneltempo positief. Daar stopt het klachtenlijstje helaas niet: een mond die dringend vraagt om een tandartsbezoek, een hartruis die dat niet bepaald makkelijk zal maken, kale plekken in zijn hals door een vermoedelijke vlooienallergie, en vreemde plekjes op zijn spierwitte oortjes die om opvolging vragen.
Natuurlijk was Fonzie ook niet gecastreerd, maar dat loste onze dierenarts in sneltempo op. En ik zou onze knappe vent ‘s avonds gewoon weer ophalen na een standaard castratie…
Ik vrees dat hier bij vzw oscar niet veel standaard is. De castratie an sich ging goed, maar Fonzie blijft nabloeden. Onze dierenartsen doen er alles aan om hem opgelapt te krijgen, maar ondertussen roept ons gezamelijk buikgevoel dat hier meer aan de hand moet zijn. Fonzie blijft dus nog eventjes bij hen, en kan Ɣlle duimpjes gebruiken